Welke behandelingen zijn er voor een ontstoken of gescheurde tibialis posteriorpees?
Afhankelijk van het stadium van zieke pees
Er zijn verschillende niet-operatieve behandelingen mogelijk bij een zieke tibialis posteriorpees. Welke behandeling het beste is voor u, hangt af van het stadium waarin uw voetklachten zich bevinden en de ernst van de platvoet die is ontstaan.
Voor alle niet-operatieve behandelingen is het verstandig om dit in overleg te doen met een voet- en enkelspecialist. Een voet- en enkelspecialist kan goed beoordelen wanneer er onherstelbare veranderingen in de voet dreigen op te treden. Risicogroepen met verhoogde kans op een peesscheur zijn mensen met reumatoïde arthritis, seronegatieve spondylartritis, suikerziekte (diabetes), hoge bloeddruk of fors overgewicht.
Stadium 1 en 2 hebben een grotere kans op volledig herstel. Indien de klachten bij stadium 1 en 2 na een niet-operatieve behandeling van 6 maanden niet verbeterd zijn, een operatieve behandeling sterk in overweging zou moeten worden genomen.
Hieronder ziet u in overzicht wat de niet-operatieve behandelingsmogelijkheden per stadium zijn:
Stadium 1: peesschedeontsteking
- Immobiliseren (bewegingloos maken)
- RICE (Rust, IJs, Compressie en Elevatie (hoogleggen))
- Ontstekingsremmende pijnstillers (NSAID’s)
Stadium 2: de enkel zakt naar binnen
- Injectie met corticosteroïden
- EVO (Enkel-Voet-Orthese)
- Schoenadvies
- Steunzolen
- Oefen- en fysiotherapie
Stadium 3: standsverandering van de voet
- Orthopedische schoenen
- Shellbrace
Stadium 4: slijtage in het enkelgewricht
- Orthopedische schoenen
Lees hieronder meer over de verschillende niet-operatieve behandelingen bij verschillende stadia:
