Over het Hielpijncentrum
De kortste weg naar de meest adequate behandeling en behandelaar
Ik heb op internet een aantal fora bezocht van mensen die lijden aan fasciitis plantaris (hielpijn door peesplaat ontsteking). Ik heb heel sterk de neiging moeten onderdrukken om me er niet mee te bemoeien.
Ik heb er verschillende dingen geleerd:
- Er is een enorme groep mensen die geen goede behandeling gehad hebben voor hun hielpijn ofwel door slechte behandelaars, ofwel door slecht werkende zelf hulpmiddelen.
- Heel veel mensen behandelen hun fasciitis plantaris zelf, met oefeningen en zelfhulpmiddelen.
- Veel mensen proberen 1 behandeling. Als dat dan niet werkt gaan ze iets anders proberen en als dat dan niet werkt (de meeste behandelingen die bediscussieerd worden op de fora werken niet) willen mensen graag ‘pilletjes en poedertjes’ die werken.
- Mensen hechten meer waarde aan een testimonial van een medepatiënt dan aan uitkomsten van wetenschappelijk onderzoek.
- Er is veel verwarring tussen correlatie en causaliteit.
- Het is nooit het zelf genezend vermogen wat de reden vormt voor de verbetering; het is altijd datgene wat ze deden of lieten net voordat het beter werd.
- Veel berichten gaan over supplementen zoals magnesium, met mensen die claimen daardoor van de klachten afgekomen te zijn.
Mij valt op dat heel weinig mensen zich druk schijnen te maken of fasciitis plantaris wel de oorzaak van de hielpijn is, laat staan dat er onderscheid gemaakt wordt in de soorten fasciitis plantaris.
Zelfs in wetenschappelijk onderzoek zie ik veel werk wat gaat over het beoordelen van het effect van een behandeling voor fasciitis plantaris zonder een adequate beschrijving welk soort fasciitis plantaris nou bedoeld wordt. Daarmee is veel wetenschappelijk onderzoek bij voorbaad al van (veel) minder waarde.
Ook in de diagnostiek gaat het mis. Er zijn meer dan 35 diagnoses die leiden naar hielpijn. Met elk een eigen behandeloptimum. Vrijwel nergens zie je adequate diagnostiek. Ik denk dat dat komt omdat orthopedisch specialisten er geen of weinig belangstelling voor hebben (er valt voor hen vrijwel niet te opereren bij hielpijn), en eerstelijns zorgverleners missen de specialistische kennis die nodig is om onderscheid te maken tussen de ruim 35 oorzaken voor hielpijn die er zijn. Daardoor vallen de meeste mensen ten prooi aan (goedbedoelde) adviezen die je op internet veelal aantreft.
Eigenlijk zou iedereen die last heeft van hielpijn zich moeten melden bij het Hielpijncentrum om te voorkomen dat ze algemene behandelingsmodaliteiten ondergaan terwijl ze iets heel anders mankeren. En niet eerst alle algemene behandelingen uitproberen (tegen vaak hoge zorgkosten) en als alles niet werkt dan maar naar het Hielpijncentrum gaan.
Het Hielpijncentrum is de kortste weg naar de meest adequate behandeling/behandelaar en zorgt ervoor dat de tweede lijn ontlast wordt. Dat is winst in tijd voor de hielpijnpatient, winst in efficiëntie van werken op de polikliniek en winst in geld voor alle partijen (zorgfinancier en zorgconsument).
